Οι ισλανδοί νομοθέτες πιέζουν για νομιμοποίηση των τυχερών παιχνιδιών στην χώρα

Οι νομοθέτες της Ισλανδίας προσπαθούν και πάλι να νομιμοποιήσουν τα τυχερά παιχνίδια στην χώρα. Ο Willum Þór Þórsson, μέλος του προοδευτικού κόμματος και δώδεκα βουλευτές του, πιέζουν την κυβέρνηση να επανεξετάσει την νομιμοποίηση των Καζίνο και των διαδικτυακών τυχερών παιχνιδιών στην χώρα.

Ο Þór Þórsson πιστεύει οτι τα Καζίνο και ο διαδικτυακός στοιχηματισμός μπορούν να αυξήσουν τους φόρους και να διαμορφώσουν μια κατάλληλη πλατφόρμα για να συζητηθεί ο προβληματικός στοιχηματισμός στο εσωτερικό της χώρας.

Επί του παρόντος, στην Ισλανδία επιτρέπονται οι κουλοχέρηδες και μια μικρή αγορά λαχείων. Όμως, πολλοί κάτοικοι παίζουν παιχνίδια online χρησιμοποιώντας κάποιον υπεράκτιο διαχειριστή τυχερών παιχνιδιών, το οποίο δεν αποφέρει έσοδα στην κυβέρνηση.

Η Ισλανδία έχει τον μικρότερο πληθυσμό απο τις σκανδιναβικές χώρες με 320.000 κατοίκους. Αν και δεν υπάρχουν Καζίνο στην Ισλανδία, οι κάτοικοι έχουν πρόσβαση στην αγορά των λαχείων και στα διαδικτυακά τυχερά παιχνίδια. Ο στοιχηματισμός θεωρείται παράνομη πράξη στην Ισλανδία, ενώ τα λαχεία όχι.

Το 1926, η λαχειοφόρος αγορά είχε απαγορευτεί στην Ισλανδία. Αυτό έγινε για να εμποδίσουν τα χρήματα να μπούν σε λαχειοφόρες αγορές του εξωτερικού και να σταματήσουν οι μικρής κλίμακας ιδιωτικές επιχειρήσεις.

Τα τυχερά παιχνίδια νομιμοποιήθηκαν μερικώς το 1933, όταν το κοινοβούλιο επέτρεψε το Πανεπιστήμιο της Ισλανδίας να τρέξει μια λοτταρία με χρηματικά έπαθλα. Το 80% των συνολικών κερδών προορίζονταν για την λειτουργία του πανεπιστημίου.

Απο τότε, έχουν δοθεί άδειες και σε άλλες λαχειοφόρες αγορές που λειτουργούν στην Ισλανδία. Η λαχειοφόρα αγορά αθλητικών στοιχημάτων εισήχθη το 1972 και το Λόττο έκανε το ντεμπούτο του το 1986. Οι κουλοχέρηδες πήραν έγκριση το 1994, παρόλο που είχαν ήδη τεθεί σε λειτουργία για περισσότερο απο μια δεκαετία. Κάθε διαχειριστής λοτταρίας έχει το δικαίωμα να τρέχει ένα συγκεκριμένο είδος λαχείου.